Falloplastyka, czyli rekonstrukcja prącia. Jakie są wskazania do zabiegu, jak wygląda jego przebieg oraz opieka pooperacyjna?

Falloplastyka to termin medyczny, który jednak większości z nas niewiele mówi. Sprawdź, do czego dokładnie się odnosi, jakie są jej konsekwencje oraz w jaki sposób dokładnie przebiega ten zabieg.

Falloplastyka jest zabiegiem chirurgicznym, który ciągle jeszcze budzi wiele kontrowersji. Współczesna medycyna dysponuje kilkoma metodami jego przeprowadzenia a efekty budzą podziw nawet u osób, które na początku miały wiele wątpliwości. Z poniższego artykułu dowiesz wszystkiego na ten temat.

Czym jest falloplastyka?

Falloplastyka jest zabiegiem z zakresu chirurgii. Przy jego pomocy następuje rekonstrukcja prącia, wraz z wytworzeniem bodźców czuciowych. Falloplastyka obejmuje także zapewnienie pacjentowi sprawnych erekcji, przy pomocy wszczepieniu implantu prącia.

Kwalifikacja do zabiegu i przygotowania

Zakwalifikowanie pacjenta do zabiegu korekcji narządów płciowych, musi zostać poprzedzone wieloetapowymi procedurami. Przede wszystkim kandydat musią podjąć się konsultacji z seksuologiem, psychiatrą oraz psychoterapeutą. Następnie zalecana jest terapia hormonalna, która pomaga uporać się z dysforią płciową oraz przygotować ciało do zabiegu (np. rozrost łechtaczki i warg sromowych). Warto także odpowiednio wcześnie rozpocząć przygotowania do zmiany danych osobowych, które usprawniają dalszy proces tranzycji.

Konieczne jest także ustalenie poszczególnych etapów operacji, które pozwalają przygotować mężczyznę na efekty i potencjalne efekty uboczne. Lekarz powinien także przeprowadzić wywiad i zlecić dokładne badania pacjenta, aby upewnić się co do jego ogólnego stanu zdrowia.

Rodzaje zabiegu falloplastyki

Współcześnie jedną z najczęściej stosowanych praktyk jest RFFF, czyli falloplastyka wolnego płata z przedramienia. Podczas niego chirurg pobiera płat skóry z przedramienia i kształtuje z niego członek. Ubytki wymagają przeszczepu z okolic uda lub innych, pozostających niewidocznych na pierwszy rzut oka.

Inną opcją jest wykonanie korekty poprzez przeszczep z przednio-bocznej części uda (ALT). Chociaż jest to zabieg wymagający i wieloetapowy, wielu pacjentów woli tę opcję, ze względu na niewidoczną bliznę.

Sprawdź!
Oziębłość seksualna i brak ochoty na seks. Jak zwiększyć poziom libido u kobiet i mężczyzn? Popęd seksualny a niskie libido kobiet

Możliwa jest także rekonstrukcja LD, czyli pobieranie płatu z okolic pleców. Najczęściej wybór pada na obszar tylko boczny; blizna, która pozostaje po zabiegu, przebiega od pachy w dół. Ta technika ma zaletę w postaci wytworzenia długiego, grubego penisa oraz, nierzadko, możliwość stosunków płciowych bez implantu.

Rekonwalescencja po zabiegu

Opieka pooperacyjna jest bardzo ważnym elementem procesu. Stosowanie się do zaleceń lekarza i częste kontrole mogą nie tylko przyspieszyć regenerację, ale i zapobiec możliwym skutkom ubocznym. Co wchodzi w skład rekonwalescencji?

  • Przyjmowanie odpowiednich leków – zazwyczaj lekarz zaleca antybiotyki okołooperacyjne, heparynę oraz aspirynę.
  • Regularna ocena żywotności płata penisa – ocenia się przy pomocy pomiaru temperatury, przepływu włośniczkowego krwi, koloru skóry, badań dopplerówskich przepływu krwi oraz kontroli pulsu.
  • Kontrola zamykania się cewnika cewki moczowej. Początkowo stosuje się tzw. cystomię, a po 3-4 tygodniach lekarz wykonuje test: wkłada mały cewnik obok cewnika stałego i podaj barwnik. Jeżeli nie ma objawów przetoki, po 2-3 dniach od normalnego oddawania moczu można usunąć cystomię.
  • Fizjoterapia – rozpoczyna się już w pierwszych dniach po operacji; specjalista pomaga w wykonywaniu ćwiczeń przeciwzakrzepowych, dobiera odzież kompresyjną itd.;
  • Dbanie przez pacjenta o członek, szczególnie w pierwszych tygodniach, kiedy nie ma on jeszcze czucia ochronnego.

Ryzyko związane z falloplastyką

Każda poważniejszy zabieg chirurgiczny wiąże się z ryzykiem niepowodzenia lub powikłań. Nie inaczej jest w przypadku falloplastyki. Najczęstszym ryzykiem rekonstrukcji penisa są m.in.:

  • martwica płata, służącego do rekonstrukcji prącia;
  • rozejście się brzegów rany;
  • bóle miednicy;
  • krwawienie;
  • uszkodzenie odbytnicy i/lub pęcherza;
  • brak czucia;
  • zwężenie cewki moczowej;
  • bliznowacenie rany.

Chcąc uniknąć wszelkich powikłań należy bardzo dokładnie przestrzegać zaleceń swojego lekarza prowadzącego, co do rekonwalescencji. W razie wystąpienia nawet najmniejszych nieprawidłowości, koniecznie należy zgłosić się do niego z problemem, aby ustalić dalsze leczenie, czy też możliwie szybką naprawdę błędów.

Sprawdź!
Orgazm pochwowy, czyli fakty i mity na temat kobiecego orgazmu. Czym jest, jak go osiągnąć i czy w ogóle istnieje?

Falloplastyka, chociaż jest zabiegiem skomplikowanym i wieloetapowym, pozwala transpłciowym mężczyznom poczuć się w pełni sobą.


Zobacz także:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Previous Article
homoseksualizm

Homoseksualizm – fakty, mity i historia. Dowiedz się więcej o tej orientacji seksualnej

Next Article

Terapia konwersyjna – pseudonaukowa praktyka, która niszczy życie. Na czym polega "leczenie homoseksualności"?